De gezellig Anita

Jaaaaaaaaa ik heb mijn thuis zitten op zaterdagavond impasse doorbroken en ben afgelopen zaterdag eindelijk weer eens ouderwets uitgeweest. Dit keer geen housetuuntjes voor Loesz, maar ouderwets biertjes drinken in de kroeg en na afloop nog even een dansje machen!

De avond begon bij vriendin C. die een overheerlijke kaasfondue had gemaakt. Met een enigszins volle buik richting de Nieuwe Anita gefietst. Ik kende die hele tent niet maar het was vlakbij mijn huis dus dat is altijd fijn. Aangezien Anita nogal ordi klinkt (ik kreeg gelijk visioenen van Sjonnie en Anita op de Cita) ben ik even gaan googlen. Daar las ik tot mijn opluchting dat ze retrobehang aan de muur hebben en fijne bankstellen. En dat is mooi want na het kaasfonduen was het hard nodig om nog even te kunnen uitbuiken! De Nieuwe Anita is een gekraakt pand op de Frederik Hendrikstraat 111. Van buiten af lijkt het alleen maar een gezellig cafe/huiskamer waar ze biertjes uit de koelkast serveren, maar als je je door alle kunstzinnige mensen (veel mannen met baarden) wringt kom je in een ruimte met nog een bar, een rookhoek (houtje touwtje oplossing voor het rookverbod :-) ) en een heuse dansvloer beneden. En druk dat het was! Ik wist niet wat ik zag..De nieuwe Anita maakt geen reclame maar veel avonden zijn tegenwoordig uitverkocht en moeten ze mensen aan de deur zelf nee verkopen. Ik voelde me dan ook alsof ik in een gezellige kroeg in Oost Berlijn zat, wat een leuk geheimpje in Amsterdam!

Het was zo'n avond dat er vanuit allerlei hoeken en gaten vrienden zich bij ons aansloten om ook een biertje te drinken op de zaterdagavond. Jammergenoeg ging de gezellige Anita om een uurtje of 2 dicht en bij het naar buitengaan werd ons op het hart gedrukt dat we stil moesten zijn en geen overlast moesten veroorzaken in verband met de buren. Logisch ook.

Daarna nog even naar Pacific Park geweest om een dansje te maken. Ook deze tent ging al veel te vroeg dicht, ik geloof dat ze om half drie al riepen "laatse ronde!". Maar de avond was precies goed: ik ben weer op de hoogte van alle roddels, verbroken relaties, free hugs op de dam en andere wetenswaardigheden van mijn vrienden, ik was keurig om half vier thuis, ik had geen kater en stonk merkwaardig genoeg wel naar rook. Kortom: het was een ouderwets gezellige avond!!

Volgende week weer een spetterende zaterdagavond: een verjaardagsfeest bij vriendin J. Dat belooft weer veel goeds voor het weekend! Tot dan!

Drugs en dancefeesten horen bij elkaar

Vorige maand sijpelde er een eigenaardig persbericht van de Gemeente Amsterdam door de kolommen van 'slands kranten: "Op een dance event horen geen drugs," was de uitkomst van een overleg tussen overheid, politie en de organisatoren van dansfeesten.

Het heeft iets schattigs, dat statement. Het staat vol met voorbeelden van ijdele hoop, plichtmatig moralisme, en haast koddige vastberadenheid. De overheid denkt dat het iets aan drugs moet doen, de politie volgt de politieke bevelen op, en de organisatoren spelen voor de show het spelletje mee omdat ze bang zijn dat ze anders hun eigen ruiten ingooien.En dus is het resultaat een geestig persbericht waarin staat dat drugs en dansfeesten niet bij elkaar horen. Wie ooit is binnengeweest op een feestje in Amsterdam ziet in hoe schattig die overtuiging is, en kan ongetwijfeld het volgende be-amen: Zeggen dat drugs niet op een dansfeest horen, is als zeggen dat ijs niet wenselijk is bij een schaatswedstrijd.

Neem nou het gebruik van de woorden "omdat" en "moeten" in deze twee zinnen: "De politie [constateert] op een aantal van deze feesten openlijk drugsgebruik, bezit en handel van ook harddrugs. Omdat dit in strijd is met de Opiumwet en de APV, zal de overheid hiertegen moeten optreden."

Je krijgt bijna te doen met ze. Ok, lijkt de gemeente te zeggen, wij hebben er eigenlijk ook geen zin in, maar het is nou eenmaal de wet, dus laten we dan maar doen alsof het ons daadwerkelijk interesseert. De organisatoren moeten dan ook maar, want anders kunnen ze binnen dit spel hun vergunning verliezen, of blijven de sponsoren weg.

Witte vingers
Moet ik het de gemeente en politie dan maar duidelijk maken? Vooruit: Op vrijwel elk dansfeestje waar ik kom, zie ik mensen grinnikend hun pillen verstoppen zoals dat vroeger met spiekbriefjes ging. De bezoekers likken elkaars bepoederde MDMA-vingers af, terwijl een langsstuiterende dansertje met wijde pupillen vraagt of "ie nog lekker gaat", waar het antwoord meestal is dat ie "fucking lekker gaat". Vervolgens kan je een witte vinger halen op de toiletrolhouder in de WC. (Een simpele veeg is binnen dit experiment voldoende). En is uiteindelijk te zien hoe er bij de bar slechts sporadisch bier over de toonbank gaat, getuige ook de waterflesjes van het dansend publiek.

Ik bediscussieerde nog met m'n vrienden of drugs nu soms het doel zijn of het middel, en inderdaad kwamen we tot de conclusie dat het toch het laatste was. Drugs worden gebruikt als smeerolie om een zo vet mogelijke avond te hebben, als ontlading van een drukke week, danwel als de opvulling van een leeg bestaan. XTC is nauwelijks meer weg te denken uit het Amsterdamse uitgaansleven. In kroegen en meer algemene danstenten als de Paradiso of de Melkweg is het misschien wat minder, behalve met Nieuwjaar of Koninginnedag misschien, maar op feestjes op de NDSM-werf, bij Studio 80 of op krakerige goa-parties staan er meestal meer mensen strak dan dat er dronken zijn.

Op grotere dansfeesten als Loveland, Awakenings en Sensation kom ik zelf wat minder vaak, maar de koortsachtige zoektochten van de bezoekers naar pillen in de week voorafgaand aan de feesten laten er weinig twijfel over bestaan. De controle bij de deur is meer een ritueel waar je omheen moet werken.

Misschien is het moeilijk voor te stellen als je belevingswereld niet verder reikt dan een pilsje in het bruine café op de hoek, iets waarvan ik veel ambtenaren bij de gemeente Amsterdam verdenk. Maar ik kan ze verzekeren dat er van donderdagavond tot maandagochtend vele kleine Sodommetjes en Gomorra'tjes binnen de gemeentegrenzen liggen. (Voor de doorzetters ook buiten die tijden.)

Drugsvrij?
Wat merk je als bezoeker verder van deze samenwerkingsacties? Neem nou het "Voltt loves summer festival", afgelopen augustus. Daar stond de leus "Voltt is drugsvrij!", met daaronder een doos voor "drugs en wapens". Er lag niet meer dan een zakje wiet, een opgerookte joint en een bot broodmes in. En terwijl ik daar een beetje lacherig bij stond te gapen, rende achter mij twee broeders met brancard het terrein af. De hitte en de drugs waren de jongen teveel geworden. (Hij was er redelijk snel bovenop, leerde navraag bij de politiepost.)

Zijn het jongens als op die brancard die het grootste probleem vormen voor de overheid? Ik kan het me moeilijk voorstellen. Als het namelijk écht om de gezondheid van de bezoekers zou gaan, dan zou al die moeite beter gestoken kunnen worden in een permanente zorgpost op het Leidseplein of het terugbrengen van pillentestlocaties. (Maarja, dat mag van Den Haag niet meer.) Teveel pillen slikken klinkt heel eng, maar met xtc gebeuren veel minder ongelukken dan met alcohol. Dat is inmiddels al een cliché, maar waarom dan toch zo'n naïef, zinloos en geldverslindend repressief beleid?

Drugs horen bij Amsterdam, en xtc en mdma zullen waarschijnlijk voorlopig nog wel hot blijven. Dat kan je sociaal onwenselijk vinden, maar ik ken een grote groep feestende mensen die het daarmee oneens is.

Het erkennen van de realiteit, is misschien een eerste stap:
1. Drugs zijn overal.
2. Er is een grote markt voor.
3. Daar doet een verbod niks tegen.

Goed stuk van ene Thijs Roes (goede naam ook!)
Bron: Amsterdam Centraal

Waarom wij het uitgaan beminnen

We gaan massaal naar feesten om te dansen en te housen. Maar waarom eigenlijk? Op zoek naar een verklaring voor onze passie.In Gaza hebben Israëlische troepen dinsdag scholen onder vuur genomen. Er vielen volgens Palestijnse bronnen veertig doden, onder wie veel kinderen. Een paar uur later kwam het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken met een persbericht. Veel ambtenaren mochten van de secretaris-generaal gisteren al om 12.30 uur naar huis. Ze hadden dansvrij gekregen.

Oorlog of geen oorlog, feesten schuift in Nederland alle problemen naar de achtergrond. Het bedrijfsleven leeft even op, want ze verdient massaal aan dance. Bier, radio, commercials, sterke drank, red bull, sponsoring... Ondernemingen sturen hun mensen de naar feesten, omdat feestvrij beter is dan arbeidstijdverkorting. Op marktplaats.nl is vorige week al 3,5 miljoen keer gezocht op het trefwoord ‘dansen’.

En vandaag staan er bij de Oostervaardersplassen nabij Lelystad duizenden mensen in de vrieskou om het NK housen te aanschouwen. Uren zullen ze moeten wachten voordat de winnaars bekend zijn, maar ze zijn er wél. Waarom eigenlijk? Feestexpert Mart Smeets: ‘De Belgen hebben cyclocross, de Kenianen langeafstandslopen en wij hebben housen. Het is folklore. Ergens is dat door iemand bepaald. Zo simpel is het en niet anders.’

Calvinisme
Maar zo simpel is het voor velen helemaal niet. Marnix ten Kortenaar is oud-houser en was deelnemer aan de Olympische Spelen van Nagano. Hij is nu wetenschapper en filosoof. ‘De populariteit van dance heeft vooral te maken met het calvinisme en kent daarom ook zoveel aanhangers boven de grote rivieren in Nederland. Daar wordt de strijd tegen de elementen, die vooral op festivals voorkomt, geassocieerd met zuiverheid en puurheid. Het katholieke deel van het volk heeft daar weinig interesse voor. Kijk bijvoorbeeld naar het katholieke Oostenrijk en Zuid-Duitsland, daar is shuffel heel populair. Maar wie wel eens bij die wedstrijden is geweest, ziet dat daar juist een gezellig volksfeestje wordt gehouden, een soort verkapt carnaval. Gezellig met de glühwein samen zijn. Calvinisten hebben juist soberheid nodig, en dat zit allemaal in het dansen.’

Steekwoorden van het calvinisme zijn: ingetogen gedrag, ingetogen in het uiten van emoties, niet te koop lopen met je successen, arbeidsethos, zuinigheid en niet pronken met je kapitaal. Volgens Ten Kortenaar is de verklaring voor de massale housegekte die deze week is ontstaan voor een deel te danken aan de kredietcrisis. ‘Ik ben net terug van uitgaan en als ik om me heen keek, merkte ik dat mensen het dansen nu meer en meer nodig hebben om terug in de realiteit te komen. Al die verhalen over de kredietcrisis, al die voorbeelden van bankiers die miljoenen en miljoenen in hun zak steken, is onverklaarbaar voor het gewone volk. Dat houdt juist van het grijpbare, het simpele.

Je merkt ook dat mensen op een feest veel meer zichzelf kunnen zijn. Je bent buiten, je bent eindelijk vrij. Vrij in je hoofd en vrij van de maatschappij. Het is een andere wereld, maar wel een wereld die wij nu even nodig hebben. Vroeger gingen mensen naar de kerk voor houvast, nu gaan ze dansen om de samenleving te kunnen begrijpen. Het is een moderne vorm van religie geworden.’

Willen vliegen
Oud-journalist Marnix Koolhaas is nu trainer van de Argentijnse dansploeg en een van de experts die vindt dat de populariteit van uitgaan te maken heeft met het Nederlandse gevecht tegen de gevestigde orde. Die eeuwige oorlog is volgens Koolhaas de voorwaarde van het bestaan van een land waarbij normen en waarden zo voorop worden gesteldd. Pas als er geschopt kan worden tegen heilige huisjes viert Nederland een tijdelijke overwinning, betoogt hij.

Het is een veelgehoorde verklaring voor de housepret in Nederland, die ervan uitgaat dat ons onderbewustzijn in een constant conflict is met de maatschappij. Max Döhle, historicus en schrijver van boeken over dance, vindt het flauwekul. ‘Ik heb niets met al die filosofen die zeggen dat housen zo populair is omdat wij een gevecht willen winnen. Dansen heeft wél een diepere betekenis, maar dat heeft vooral te maken met het gevoel en de dansbeweging zelf. Mensen hebben altijd een diep verlangen gehad om te kunnen vliegen en met dansen kom je dicht in de buurt. Je zit eigenlijk maar drie millimeter boven de grond als je jumpt, en met één goede afzet ben je vier meter verder. Bij helder weer zie je ook nog eens je eigen schaduw voorbijflitsen. Dichterbij vliegen kun je als mens niet komen.’

Volgens Böhle heeft dansen ook aantrekkingskracht op de mens omdat het een onverklaarbaar gevoel geeft. ‘Je danst alsof je leven er vanaf hangt en bij de juiste move lijkt de zwaartekracht opeens verdwenen te zijn. Er gebeurt dan iets geks bij een mens, want het is niet verklaarbaar. Het is de gewone wereld op zijn kop. Je kunt met dansen loskomen van het aardse.’

Househype
Probleem met alle stellingen en meningen over housen is dat niets wetenschappelijk onderbouwd wordt. Antropologen en filosofen proberen vaak verklaringen te vinden voor de vreemde krachten in de dance. Zelden of nooit slagen ze daar in.

Marianne van Zuijlen van het Meertens instituut, dat zich bezighoudt met de bestudering van de Nederlandse cultuur: ‘De hype die housen nu is geworden, vind ik een cultureel fenomeen, maar ik wil benadrukken dat er nog geen onderzoek naar is gedaan. Mijn persoonlijke mening is dat het ook niet meer is dan een hype. Er wordt veel over gezegd en geschreven en mensen laten zich daardoor meeslepen, de fascinatie voor dansen heeft geen echte achtergrond.’

Volgens Van Zuijlen zijn de feesten en festivals vooral populair omdat mensen in deze maatschappij behoefte hebben om onderdeel uit te maken van een groep. ‘Het past in het tijdsbeeld waarin we leven. Er is in Nederland nu een ‘festivalisering’ aan de gang. Mensen willen overal maar een festival van maken. Voorbeelden zijn de Oranje-gekte, de vele rockfestivals en de Midwinterfeesten die opeens worden georganiseerd. De drang om ergens bij te horen is dermate groot dat ook gevaren niet meer worden herkend. Iedereen wil nu ook gaan housen, zelfs als het eigenlijk niet kan. Opeens worden er ook tientallen dancetours georganiseerd, maar waarom willen mensen juist dáár aan deelnemen en niet op een dansclubje gaan. Dat wordt weer opgepikt door ID&T, Awakenings en andere clubs en de media. Die springen in op de hype die is gecreëerd en mensen laten zich daar makkelijk door leiden.’

Lees hier het originele artikel!

Tijd voor lijstjes

Het jaar 2008 is weer voorbij. Partytechnisch een mager jaar, niet alleen waren er voor mij weinig feesten die als 'geweldig' werden weggeschreven op partyflock, ook was ik druk met allerlei andere zaken zoals een huis kopen. Gewoon omdat het kan. Ik was in 2004 en 2005 nog zeer druk op partygebied met respectievelijk 52 en 30 feesten per jaar! In 2004 was ik deels vrijgezel en veel op stap en bovendien nog werkzaam in de Melkweg dus dat betekende veel HQ's, 5 days off, Traffic en natuurlijk altijd wat dagen van Amsterdam Dance Event! In 2006 werd het al wat minder en kwam de stand op 26 feesten. Maar ik herinner me dat jaar als het jaar van de vetste feesten en de meest leuke muziek. In 2005 had ik het briljante idee opgevat om eens een kijkje te nemen in Duitsland en daar ik mijn liefde voor feesten in een ander land en dan met name Duitsland geboren. Het begon met Ruhr in Love. Zelden zo veel lol gehad met de Nederlandse randdebielen daar. In 2006 werden er al meer bezoekjes aan Duitsland gebracht. In een eerder blogje schreef ik al over mijn liefde voor Sven Väth en het Vätheisme zoals vriendin P. dat uitstekend kon verwoorden. Nog steeds als ik liedjes uit die tijd hoor, zie ik mezelf weer staan tussen een uitzinnige menigte op festivals als Ruhr in Love, Love Family Park en mijn eerste Blauersee..

In 2007 zakte het aantal feesten terug naar 23 en een magere 19 feesten in 2008. Maar vooral dit jaar waren er veel andere leuke hoogtepunten die niet in de partylijst terug te vinden zijn.

Maar het is tijd voor een opsomming, een conclusie.. Het schijnt dat iedereen de behoefte heeft om het jaar samen te vatten in hoogtepunten en dieptepunten. En ik ga dat doen voor mijn partylife van 2008. Om zo 2009 met een schone lei te beginnen!

Mijn top 5 van beste feesten in 2008:
1. Blauer See 22 juni in Ratingen Duitsland
Ook hier schreef ik een blogje over, elk jaar opnieuw steek ik iedereen aan met mijn enthousiasme. Elk jaar beloven vele mensen om met mij mee te gaan naar het blauwe meertje, maar elk jaar gaan alleen vriendinnetje Kim en ik trouw naar het leukste feestje van het jaar om ons onder te dompelen in geweldige muziek, rare Duitsers, vies eten, altijd regen om onze vieze voeten nog viezer te maken en vooral dansen tot je niet meer kan. Kim onze date staat alweer wat mij betreft! En ik zie wel wie volgt..

2. Koninginnedag 30 april 2008
Ook dit was een geweldige dag met de trip door de hele stad om te eindigen op Circoloco, mini Ibiza in Amsterdam! Tania Vulcano heeft mijn hart gestolen daar! Lees hier mijn blogje van die avond en de dag zelf.

3. Het unityweekend
Op het unityforum schreef ik: "Ik ben nog elke dag blij dat ik tot deze groep mafkezen behoor" ofterwijl kort samengevat: I LOVE UNITY!

4. Trance Energy 23 februari 2008
Ik hoor jullie al denken, sinds wanneer houdt Marloes van Trance? Ik heb dit feest in de lijst opgenomen omdat ik deze avond de eer had om stage te lopen op de EHBO gerund door Educare. Ik heb de kans gehad om een feest van een hele andere kant te bekijken en ik vond het een zeer gedenkwaardige avond. Ook hier is een blogje van te lezen: Marloes rukt uit.

5. Mijn eigen oud & nieuw feestje!!
Ik had de beste dj ter wereld, DJ Hij Wel!! Ofterwijl mijn lekkere vriendje die de beste tuuntjes draait en ook niet meer stopt. Ik had Bouke die de allerlekkerste oliebollen had gebakken, ik eet er nog steeds van! En just so you know: groene oliebollen zijn ook heerlijk!! Ik had het beste uitzicht ever. Over de hele stad konden we kijken, het was echt geweldig!! Zie hier het filmpje om je een beetje een idee te geven hoe geweldig dit was! En verder alle lieve vrienden en vriendinnen die mijn feestje hebben bezocht, het was ubergezellig!!

En wat goes up, must go down.....nu de top 3 van dieptepunten dit jaar

1. het paddoverbod
Genoeg over gezegd, genoeg over geschreven.

2. Zero tolerance
Ook hier genoeg over gezegd en geschreven. Het persoonlijke dieptepunt was voor mij toch wel Free your mind waar ik met unity was. Ik heb daar geflyerd voor tolerantie.nu en heb met mijn eigen ogen kunnen aanschouwen hoe zo'n politieactie met honden in zijn werk gaat. Je wordt er dieptreurig van..

3. Rockit Open air
Tja het weer speelde hier wel mee. Eerst een uur in de hitte op een gepakt staan om naar binnen te komen om vervolgens rond 18 uur zeiknat geregent te worden, te moeten betalen voor poncho's en maar 1 tent om te schuilen, draagt niet bij aan de feestvreugde. Voor mij was dit wel een dieptepuntje. Het feest is uiteindelijk zelfs voortijdig afgelast zogenaamd vanwege "noodweer".

Datwasut!

Ik ben benieuwd naar jullie hoogte en dieptepunten wat feesten betreft. Ik wens jullie een geweldig feestjaar toe in 2009!!

Tot slot nog wat fotootjes van Oud & Nieuw at tha Penthouse!!