Het festivalgevoel

Ik heb voor mijn verjaardag het boek "het festivalgevoel" gekregen. Als ex-doorgewinterde festivalganger is dit boek een groot feest van herkenning. Want wat is dat festivalgevoel? Dat is bijna niet uit te leggen maar het gaat om een gevoel van drie dagen doen waar je zin in hebt, drie dagen even niet in het gareel, drie dagen van N.E.R.D. naar de Chemical Brothers, even housen op Richie Hawtin en dan door naar Roisin Murphy. Even chillen op de higherground, waar je destijds nog gewoon paddothee kon krijgen. Tussendoor een filmpje pakken en Theo Theo roepen..Ik ben zo'n 10 jaar naar Lowlands geweest. 1 jaar heb ik een uitstapje gemaakt naar Pinkpop maar dat vonden we maar niets (weg geregend, te veel mensen voor maar 1 podium, lekke luchtbedden en pissende mannen tegen onze tent). Ook zijn we een aantal jaar naar Dynamo Open Air geweest, wat een zwijnenstal haha. Geweldige tijd gehad daar met Linda en Carolien. Die modder oh my god! Op Dynamo heb ik trouwens mijn eerste xtc-pilletje geslikt. Ik zal het nooit vergeten, dat was tijdens een optreden van Rammstein met vuurwerk en zo. Nou ik kan je vertellen dat die pil heftig insloeg. Beste optreden dat ik ooit gezien heb! Ik kon ook niet meer begrijpen dat al die zatlappen aan het zuipen waren, dit was toch veel leuker? Haha :-D

Met Rodney aan het *kuch* werk op Lowlands via de Melkweg. We hadden de megabelangrijke taak om de brandgangen vrij te houden. Dat ging best met een flesje wodka!Met Carolien en Linda in de Alphatent op LowlandsEn toen was het weer maandag, nog een laatste jointje en dan weer back to reality..Mooie tijd was dat!