Huisje, boompje, feestje

De patatgeneratie is de generatie jongeren die alles heeft. De generatie die volop keuzes hebben in het leven, die onbezorgd kunnen genieten van hun leven. Jongeren worden vaak gezien als verwend en lui. Ze hebben niet hoeven vechten voor hun vrijheden, zoals hun ouders dat hebben moeten doen. Jongeren hebben geen idealen meer en gaan in het weekend lekker naar de klote. Maar het is ook de generatie die onder grote druk staat van de veeleisende maatschappij. Iedereen moet meedoen in die maatschappij, presteren, meedraaien. Je bent een loser als je buiten de boot valt.

Elk weekend gaan duizenden jongeren uit om even de zorgen van hun af te dansen, te socializen met mede feestgangers, een jointje te roken, een pilletje, een snuifje af en toe om vooral te genieten van de schaarse vrije tijd die ze hebben. Om vervolgens maandag gezond weer op te staan. De meeste jongeren willen gewoon huisje, boompje, feestje.

Voor alle niet housers hier twee deskundigen aan het woord, die naar mijn idee een hele goede beschrijving geven van de jeugd van tegenwoordig. Zodat iedereen de patatgeneratie eens wat beter kan begrijpen.

Theo van Leeuwen – filosoof
“In onze samenleving wordt de nadruk gelegd op jezelf presenteren. Je moet assertief zijn, je moet voor je moet voor jezelf opkomen, je moet altijd wat te zeggen hebben, een mening hebben. Dan is het ook wel eens fijn om even helemaal vrij te zijn en op te gaan in het grotere geheel. Dat is een heel diep verlangen van de mens. Als dat nooit aan bod komt, worden mensen somber. Een feest compenseert de druk van de maatschappij. De extase op een feest is een vorm van loskomen van de lasten die op je schouders rusten. Met alle gevolgen van dien, want je lichaam komt ook helemaal los: je danst, je beweegt, je energie gaat stromen.

Dancefeesten zijn absoluut hedonistisch, want alles is gericht op het bevredigen van zintuiglijke behoeftes. Gecontroleerd hedonisme is in dit verband een mooiere term. Dat houdt in dat mensen alleen wanneer het hen uitkomt hun genot najagen. Mensen gaan uit hun dak gedurende zo’n avond en maandagochtend gaan ze gewoon weer naar hun werk of naar school. In de jaren zeventig en zestig was dat anders. Veel jongeren raakten toen ook een beetje gemarginaliseerd. Ze gingen niet mee met de maatschappij en bleven blowen. Ze trokken zich terug of maakten een wereldreis met weinig geld. (..) Men heeft ingezien dat vluchten uit de maatschappij niet de goede weg is. Het heeft geen veranderingen teweeg gebracht. (..) Vluchten is taboe en je wordt niet voor vol aangezien als je niet meer deelneemt aan het maatschappelijk leven. Als je niet goed mee kan doen op de arbeidsmarkt of met een opleiding, dan ben je een loser. Het is niet fijn om bij de losers te horen, maar toch zo nu en dan afstand nemen van die competitieve, harde wereld.

Veel mensen geloven niet meer dat de wereld zal verbeteren. Ze zien dat alle bewegingen die de wereld beter wilden maken, ook veel ellende en oorlogen hebben veroorzaakt. Ze hebben een bepaalde scepsis tegenover grote verhalen en ideologieën. De dansende generatie heeft zoiets van: de wereld is zoals die is, dus laten wij in het weekend maar eens even helemaal loskomen van alles. Daar worden we zelf in ieder geval beter van.”

Ger Tillekens – socioloog

"Dance is gewoon eventjes de druk van de dag of van de week van je af gooien door te dansen. Elke jeugdcultuur heeft iets hedonistisch. Dance is een moderne vorm van hedonisme. Wat je overdag en in je eigen tijd doet, wordt strikt gescheiden. De dag na een feest kom je op je werk en zeg je “ het was een leuke avond,” en je doet gewoon je klus weer. Het is dus geen lifestyle, het is een staaltje discipline. In de hippiecultuur was je altijd een hippie en je was ook altijd een punker. Maar dance is een cultuur van stappen. Als je morgen een tentamen hebt, ga je niet naar een party. Maar als dat achter de rug is, ga je al die stress eens lekker van je af feesten. Het is agendahedonisme. Het leuke van dance is dat het vrolijk is. Punk had het idee van: we dansen op de puinhopen van het kapitalisme. Lang leve de anarchie! Maar het had altijd iets pessimistisch. Dance viert het leven."



Uit het geweldige boek “Door! Dance in Nederland” door Arne van Terphoven & Toon Beemsterboer

Lucy in the sky with diamonds

Stel jezelf voor in een boot op een rivier
Met mandarijnbomen en marmelade lucht
Iemand roept je, je antwoordt wat langzaam

Een meisje met caleidoscoop-ogen

Bloemen van geel en groen cellofaan
Torenen hoog boven je hoofd uit
Kijk naar het meisje met de zon in haar ogen
En ze is weg

Lucy in de lucht met diamanten
Lucy in de lucht met diamanten
Lucy in de lucht met diamanten
Aaaaaah

Volg haar naar een brug bij een fontein
Waar schommelpaardmensen spektaarten eten
Iedereen lacht als je langs de bloemen drijft
Die zo geweldig hoog groeien

Taxi's van kranten verschijnen aan de kust
Wachtend om je op te halen
Klim achterin met je hoofd in de wolken
En je bent weg

Lucy in de lucht met diamanten
Lucy in de lucht met diamanten
Lucy in de lucht met diamanten
Aaaaaah

Stel jezelf voor in een trein op een station
Met kneedbare kruiers met dassen van vergrootglazen
Opeens is er iemand bij het draaihek
Het meisje met caleidoscoop-ogen

Lucy in de lucht met diamanten
Lucy in de lucht met diamanten
Lucy in de lucht met diamanten
Aaaaaah

Lucy in the Sky with Diamonds is een nummer van The Beatles dat verscheen op het album Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band. Het nummer is geschreven door John Lennon, met hulp van Paul McCartney. Het liedje heeft een vrij complexe (maatwisselingen, modulaties) begeleiding onder een vrij simpele, bijna monotone eerste stem. Dit geeft de muziek een nogal vrij psychedelische sfeer mee die alleen maar wordt bevestigd in de tekst (cellophane flowers, newspaper taxis). Lennon zou het liedje zijn begonnen te schrijven nadat Julian Lennon (zijn zoontje) hem een tekening liet zien die hij Lucy in the Sky with Diamonds noemde. Lucy zou een klasgenootje van Julian zijn, die toen nog in de kleuterklas zat.

Ja ja.

"Afgelopen vrijdag was ik genoodzaakt 's middags mijn werk in het laboratorium te onderbreken en naar huis te gaan, omdat ik plotseling erg rusteloos en een beetje draaierig was geworden. Thuis ging ik liggen en verzonk in een niet onplezierige, roesachtige staat, die werd bepaald door een buitengewoon sterke verbeelding. In een soort droomtoestand, met gesloten ogen (ik vond het daglicht onplezierig schel), nam ik een voortdurende stroom van fantastische beelden waar, bizarre vormen met een intens caleidoscopisch kleurenspel. Na ongeveer twee uur werd deze toestand minder."

Op 16 april 1943 ontdekte de Zwitserse chemicus Albert Hofmann per ongeluk de hallucinerende werking van LSD.



Filmpje

Het nieuws draait door

11 januari 2008

Bericht 1 (Volkskrant)
'Toename aantal hulpzoekende speedverslaafden'
In 2006 meldden 1215 mensen zich bij de verslavingszorg met problemen met het middel speed (amfetamine in de vorm van een pil of poeder). In 2001 waren dat er een kleine vijfhonderd. Van de 1215 personen die in 2006 hulp vroegen vanwege een speedverslaving zijn er 546 onder de 24 jaar. In 2001 waren dat er 197. Vergeleken met het totale aantal van ruim 65.000 hulpvragen aan de verslavingszorg, is de groep speedverslaafden klein. De cijfers zijn geen voor IVZ geen reden om de noodklok te luiden. "Het is een kleine groep van het totale aantal hulpaanvragen van 65 duizend." Dit totale aantal is licht gedaald ten opzichte van 2005.

Volgens IVZ betekent de stijging niet automatisch dat jongeren vaker speed gebruiken. Het kan ook zijn dat de hulpverlening toegankelijker is geworden. "Wij constateren alleen maar dat het aantal hulpaanvragen is gestegen", zegt een woordvoerder.


Bericht 2 (NOS.nl)
'Chicks on speed. Steeds meer jongeren raken verslaafd aan speed'
Speed is populairder op het platteland dan in de grote steden. Vooral in de provincies Friesland, Drenthe en Brabant wordt de drug gebruikt. Het is een ‘autochtoon probleem’, aldus IVZ. Redenen voor de toename van het gebruik zijn volgens een woordvoerder van IVZ de gemakkelijke verkrijgbaarheid en de relatief lage prijs van speed.


Bericht 3 (Telegraaf)
'Jeugd massaal aan de speed'
Het gebruik van speed of amfetamine vormt daarmee het snelst groeiende verslavingsprobleem. Het aantal hulpaanvragen van problematische gebruikers is in vijf jaar tijd verdrievoudigd.

Dat blijkt uit cijfers van de stichting Informatie Voorziening Zorg (IVZ). Vooral de plattelandsjeugd blijkt dol op speed. Het is goedkoop, zorgt ervoor dat er langer en in grotere hoeveelheden alcohol kan worden gedronken en het helpt de verlegenheid te verdrijven. Meer nog dan cannabis heeft speed de grootste groep probleemgebruikers in de tienerleeftijd. Speed wordt ook wel boerencoke genoemd omdat met name in de provincie stevig geslikt en gesnoven wordt. Amfetamine is verkrijgbaar in pillen of in poedervorm.

Ads door Google
Test op gebruik van Speed
U vermoed het gebruik van Speed? Binnen 5 minuten heeft u zekerheid!
www.Testjezelf.nu/Drugstest

Bericht 4 (Trouw)
'Rouvoet wil speedgebruik jongeren terugdringen'
Rouvoet vindt het 'buitengewoon ernstig' dat steeds meer jongeren speed lijken te gebruiken. "Speed is zeer verslavend en ik roep alle jongeren op: begin niet aan dat spul", zei Rouvoet. Extra voorlichting moet ertoe leiden dat jongeren aan die oproep gehoor geven. Behalve schade aan de gezondheid kan het gebruik van speed ook leiden tot agressief gedrag, zeker in combinatie met alcohol. Later dit jaar komt hij met concretere plannen die het drugsgebruik onder jongeren moet terugdringen.



Trek zelf je conclusie.

Vätheisme

Het is geen geheim dat ik Sven Väth een geweldige dj vindt. Een aantal jaar geleden snapte ik niet echt waarom dj’s zo op een voetstuk werden geplaatst. Plaatjes draaien dat kan toch iedereen? Net als veel mensen vond ik dj’s overrated. Voor een uurtje draaien verdienen top dj’s bakken met geld. En waarom? Tot ik Sven Väth ontdekte. Nou ja eigenlijk kende ik Sven al van feesten als Innercity, de Cocoontent op Mysteryland. Maar wie is deze oude rot in het vak?

Sven Väth (Frankfurt am Main, 26 oktober 1964) is een Duitse dj en producer uit Frankfurt am Main. Hij begon met muziek in 1982 en is één van de pioniers in de technoscene. Om deze reden wordt hij ook wel Papa Väth genoemd.
Hij is (mede)stichter van verschillende platenlabels waarvan het bekendste Cocoon Recordings, aldus Wikipedia.

Tot zover de algemene kennis. Terug naar mijzelf. Feesten genoeg in Nederland: gezelligheid, dansje hier, dansje daar, veel theekransjes voor de dj boot. Tot ik eens met mijn kont richting Duitsland ging. Duitse feestjes zijn onbeschrijfelijk. Woorden schieten te kort.
De namen van de feesten klinken als intieme, gezellig pareltjes van samenzijn: Love Family Park, Blauer See, Ruhr in Love, Sonne Mond Sterne..en ze zijn dat ook. Dansen tot je erbij neervalt, dj's als Goden, die iedereen betoveren met hun magische tunes. En Meister Väth speelde vaak de hoofdrol in mijn eigen levensovertuiging. Deze man leeft voor muziek: hij zit al meer dan 25 jaar in het vak, hij heeft zijn eigen Cocoon-imperium opgebouwd dat bestaat uit een boekingskantoor, een platenlabel en de Cocoonclub in Frankfurt, hij geeft beginnende producers en dj's een kans en weet feilloos elk jaar de beste klappers te draaien. Maar in de allereerste plaats is hij een ras-entertainer, iemand die intens geniet van muziek. Zoals hij draait, draait geen ander, er komt altijd liefde uit de boxen! Gude Laune!!

Dit filmpje illustreert haarfijn hoe der Meister intens geniet van de door hem gedraaide plaatjes. Kriebels krijg ik ervan!

En zoals mijn goede vriendin Pascalle al zei..(..)"Mensen die mij langer dan vandaag kennen weten dat ik overtuigd Vätheist ben. Sven is een held. Een genie. Ik zou urenlang kunnen uitweiden over waarom de beste man zo’n held is, maar ik ben bang dat ik sommige mensen dan voorgoed afschrik. Ze zouden denken dat ik een of andere Svenova getuige ben die haar voet tussen de deur zet om iedereen te bekeren tot het Vätheisme…"

Kortom:
Keep the Väth!

La bala es a través de la iglesia

Oftewel, de kogel is door de kerk: geen afterparties meer op het Spaanse feesteiland Ibiza. Basta met die gevaarlijke drugszombies die, volgens het eilandbestuur, de straten van de Balearen 's ochtends vroeg massaal onveilig maken.

In september waren er al onheilspellende plannen van de gezagsdragers op Ibiza. Ibiza Voice meldt deze week dat het voorstel om de openingsuren van de clubs drastisch terug te brengen, nu definitief is aangenomen door het eilandbestuur.

Dus geen feesten meer tussen zes tot twaalf uur ’s ochtends. Daarmee komt een einde aan de welbekende Space-concepten ‘We love…’ en ‘In bed with Space’ en ook DC 10 zal zijn populaire Circo Loco-feesten van de maandagochtend naar een later tijdstip moeten verhuizen.

De verantwoordelijke wethouder gaf nog maar eens aan dat ze het niet ‘reëel’ vond dat mensen 24 uur per dag kunnen feesten. Zij schetste een beeld van hordes partypeepz die, zwaar onder invloed van verboden middelen, massaal door de straten van San Jose trekken en daarbij voor chaotische taferelen zorgen. Volgens Ibiza Voice klopt deze beschrijving van geen kant en zal de nieuwe regelgeving zelf voor veel problemen gaan zorgen.

Zo verwacht men een wildgroei van illegale feesten, met veel meer overlast dan de gereguleerde feesten ooit hebben opgeleverd. De clubbers zullen namelijk niet zomaar ineens verdwijnen. Ook lijkt het erop dat de verhoudingen tussen toeristen en de politie, na een al niet zo’n prettige zomer in 2007, verder zullen verslechteren.

Tenslotte zal de veiligheid er niet beter op worden met clubbers die, al dan niet dronken, met de auto het hele eiland over gaan crossen, op zoek naar dat ene afgelegen illegale feest. Voor de feestgangers die tijdens zo’n party onverhoopt in de problemen komen, zijn er op dat moment uiteraard ook geen hulpdiensten in de buurt.

Al met al belooft het bepaald geen nieuwe 'summer of love' te worden op Ibiza in 2008. Bron.

Gelukkig hadden we hier in 2006 nog geen last van! Monday morning in DC10 rocks!

Tunnelliefde

Plan
Dagenlang bezig in de loods. dikke grafitti decoraties, dikke podiums ..bar, geluid/licht.

Boemannen
Ambtenaren langs die vroegen of we een vergunning hadden.... Politie werd ingelicht. Te veel mensen verwacht. Het is toch mogelijk in Nederland, voor elk feest boven de 200 man heb je een vergunning nodig. Nou zullen veel mensen denken "dan regel je toch een vergunning?". Die mensen vergeten dat per 200 man je dan een beveiliger nodig hebt, nooduitgangen...veiligheidsplannen, verkeersplannen..

Teleurstelling
Het is voor ons nu duidelijk gebleken dat je niet op zo'n schaal illegale feesten geven kan. met of zonder overlast. Wat dat betreft zijn we 10 jaartjes te laat denk ik. Nu heb ik zoiets van...Fuckit.

Back 2 basic
Niks meer op i-net....niks geen mailing meer. Van mond tot mond en alleen de echt naaste bekenden. Erg jammer...want ik/wij wilde echt iedereen dat ons kent ons sfeertje geven....dat onbedwongen vrijheidsgevoel en meer.

Tunnelliefde
Zonnetje in de verte achter een uitgestrekt landschap en Ille die het prachtige "Vitalic - Space invaders are smoking grass" (die per ongeluk eerst ff op zn kop lag) als laatste plaat erop knalt......Wát een gruwel dat Diep Gezonken onder de brug!! Ik vond het zó vet, de avond begonnen met allemaal onbekenden (voor mij) en eindigen met alleen maar housevrienden!! Daar aangekomen ging meteen de muziek uit: Fuck, gezeik met de politie! antwoord van Milos hierop : Fuck the police!!! we mogen best nog wel ff doorgaan! en dat hebben we gedaan, wat een prachtig feest!!!! Toen de zon opkwam en door het stof op iedereens gare maar intens gelukkige gezicht straalde.... geen woorden voor!

Goedemorgen zonder zorgen.
Morgen is weer gewoon morgen.
En overmorgen is het beest in ons allen verborgen.
Wat een leven, zondag gaan we raven!

Voel je al iets?

Dat ik al een jaar lang niet écht was uitgeweest betekende dus ook dat ik al een jaar geen xtc had gebruikt. Of misschien wel langer zelfs. En dan ga je op een gegeven moment vanzelf denken dat je er klaar mee bent. Dat je een bepaalde periode uit je leven hebt afgesloten. Dat je die tijd gehad hebt. Dat je nu misschien eindelijk volwassen bent. Of zoiets. Ik dacht in ieder geval dat het stappen met een pilletje niks meer voor mij was. Dus toen ik afgelopen vrijdag bijna broodnuchter in de Panama stond vond ik dat een hele ervaring. Want ik leek de enige. “Hoe vind je het hier?”, vroeg iemand, want ik was immers nog nooit in Panama geweest. “Nou, ik voel me een beetje out of touch met de rest, want ik zit hier drugsvrij”, zei ik. “Wil je iets dan?”, vroeg die iemand. En toen dacht ik meteen; waarom ook niet? Ik twijfelde niet eens. Want had xtc niet bijna dezelfde chemische samenstelling als Prozac? En krijgen huismoeders in kleine kutdorpjes geen Prozac voorgeschreven omdat ze het niet aan kunnen dan hun jongste kind nu eindelijk ook naar de kleuterschool gaat? Omdat ze het huis dan zo stil vinden? Waarom zou ik dan verdomme niet aan een partijtje zelfmedicatie mogen doen? Had ik mij het afgelopen jaar niet ongelooflijk zwaarmoedig en saai gevoeld? Had ik niet, net als die moeders uit die kleine kutdorpjes, recht op mijn eigen dosis chemische ontspanning? Ik vond van wel. Dus ik slikte voor het eerst sinds een jaar weer een pilletje. En ik heb er geen moment spijt van gehad. Ik heb alle shit, alle depressie, alle toestand, alle drama’s en alle negativiteit van het afgelopen jaar van me afgedanst. En dat dan 5 uur lang. En dat niet alleen op vrijdag, maar ook op zaterdag. Ik lag weer ouderwets 2 weekend-ochtenden om 8 uur in bed. En het was het allemaal elke minuut waard. Ik ben weer gelouterd en gereinigd. Het ware geluk bevindt zich van binnen? Absoluut. Het moest alleen weer even chemisch opgewekt worden.

Van www.maanisch.com

Lieve Luna, ik sta uiteraard volledig achter je, maar volgende keer wel even je drugs laten testen he? ;-)

I hope I don't disturb you?

Zondag 22 april 2007, een historisch moment in het bestaan van bar 27....

"waaaaaat?
vath in de kelder gehad?"

"sven vath is ook maar een mens"..

"michael jackson ook, maar tis toch lachen alstie in je tuin een biertje aant doen is.."

"Dit was duidelijk de ziekste after oooooit!"

"Dit is niet een after voor in de boeken, hier kan een heel boek apart over geschreven worden!!"

"Een mens? Hij is buitenaards! Echt diep respect, nu is en blijft hij voor mij altijd de nummer 1! Echt, hij leeft voor de rave. Hoe veel hou je van je vak als je na een cocoon feest met duizend man de taxi instapt samen met je manager op weg naar een huis met een kelder om daar vervolgens met 20 man zonder groupies interviewers pers etc. gewoon eventjes een dikke 8 uurs marathon set neer te zetten die 10x vetter was dan op het cocoon feest zelf (weliswaar een aantal platen 4x gedraaid maar komop, het blijft Sven). Wat een beest, mooi moment was dat hij tijdens een dikke plaat de schuiven uitgooide en heel hard 'FAAAAMILLYYYY' schreeuwden....dat doet toch wat met je. Die manager vond alles echt helemaal geweldig, mooi om te zien!
En als klap op de vuurpijl nog een dikke promo gekregen van der Meister...GEWELDIG!
Nog eentje quote en dan kap ik: Op een gegeven moment viel de stroom uit, waarop we allemaal goeie energie naar de versterker moesten stralen, terwijl hij schreeuwde: POWER! POWER! I want to play for 20 hours more but I need the POWER! Waarop de stroom weer aanging en iedereen schreeuwde van geluk!"

"Ja vet grappig ook toen ie voor de deur stond, zegt ie: I hope I don't disturb you..."

Diepgezonken

Diepgezonken 9 december 2005
Raven in een oud schoolgebouw Amsterdam Oost!!

De bescheiden dj

"Jeeeeeeeeemineeeetje jongens, ik kan dit niet handlen hoor, al die complimentjes!
Wat ik zo ongelooflijk tof vind, is dat toen ik in 2003 begon met de meest toffe hobby ter wereld, ik nooit had verwacht dat ik ooit voor publiek zou draaien.
Hoefde van mij ook niet, want plaatjes draaien was en is voor mij nog steeds de manier om de dagelijkse sleur te ontvluchten. Andere mensen lezen een boek, kijken een dvd-tje of verzamelen postzegels. Ik draai / verzamel platen.
Dan krijg je ineens het aanbod om je meest favoriete hobby te beoefenen waar publiek bij is, sterker nog, je krijgt er geld voor. Dat is toch ongelooflijk???
Ik zou hetzelfde bedrag wat ik krijg voor draaien in een club, toe willen leggen om te draaien in een club.
Nu ga ik weer terug komen op de complimenten die ik van jullie krijg.
Het is ongelooflijk vet om überhaupt thuis plaatjes te draaien!
Het is nog vetter om in een club voor publiek plaatjes te draaien!
Je krijgt er ook nog eens geld voor, dus dat is alleen maar mooi meegenomen.

Het mooiste is dat ik zoveel positieve respons krijg van iedereen, dat is mij het meeste waard en ik word daar zeer gelukkig van!!!!!!
Ik ben zo blij dat ik mijn smaak muziek met andere mensen kan delen en dat deze mensen het tof vinden!!!

Ik denk er vaak over na en kan het gewoon niet geloven, ik ben ook maar een gewone boy, net als jullie.

Zo, dat moest ik even kwijt…"

Aldus Michael 'Ille Bitch' Von L.(ierop), de meest bescheiden dj die ik ken!



http://www.myspace.com/michaelvonl

The irony of it all

http://www.myspace.com/thestreets

Coming out

Unityguru Jaap Jamin en ik sparen uitspraken van BN-ers die in de media toegeven dat ze -af en toe- drugs hebben gebruikt.

*Alarm alarm, taboe, taboe!!*

Hier onze selectie:

Angela Groothuizen - Parool 24/08/02
"De laatste twee afleveringen (van Sex met Angela) gingen over jongeren met hiv en jongeren die misbruikt waren. Dat was zó zwaar! Aan het eind van die dag zijn we met het hele team naar de Roxy gegaan en hebben we de hele nacht gedanst, toen nog met z'n allen een pilletje gedropt en besloten: dit kunnen we nooit meer overtreffen. Dus zijn we ermee gestopt".

Sanne Wallis de Vries - Parool 30/11/02
“Xtc heb ik drie keer gebruikt. Het is zo lekker dat ik het niet meer doe.De laatste keer heb ik het genomen met iemand die ik heel leuk vond. Zijn we gaan toepen. Seks vonden we te voorspelbaar. Het kwam in golven. Je voelde het over je rug kruipen. Dan keken we elkaar aan en zeiden we: wat vind ik je leuk, wat hou ik van je. Of ik keek naar mijn kat en riep: hij is helemaal van vacht. Je vindt jezelf ook zo heel oké. Dat vond ik ook zo heerlijk. Dat je zelfkritiek verdwijnt.”

100%Isis in NL020 oktober 2004
Reactie op de vraag of drugs een rol in haar leven speelt:
"Ik ben er een beetje klaar mee. Sowieso was ik al nooit zo'n fan van de verdovende maar eerder van de geestverruimende middelen. Ik houd bijvoorbeeld wel van goede MDMA. Als je je horizon wilt verleggen dan kom je sneller bij de psychedelica uit. GHB en coke vind ik twee van de worst medicine. Het leven is al zo oppervlakkig en wordt onder invloed daarvan helemaal platgeslagen. Al houd ik er nog steeds van om af en toe de bloemetjes buiten te zetten. En dan ben ik best hardcore. Maar de tijden dat ik vier dagen doorging en lijkbleek en gebroken thuiskwam, zijn voorbij. Ik ben best wel lang blowverslaafd geweest. Maar dat soort zaken heb ik tegenwoordig achter me gelaten."

Theo van Gogh, bron onbekend
"Ik kom als bekende Nederlander eerlijk uit voor mijn drugsgebruik. Het is hypocriet om dat te verzwijgen, hoewel het ieders recht en vrijheid is het niet aan de grote klok te hangen. Ik heb ooit een lijst gemaakt met handtekeningen van bekende Nederlanders die openlijk voor hun drugsgebruik uitkwamen. Ik heb mijn hele leven coke gesnoven en blijf het een heerlijke drugs vinden. Ik heb veel te veel gedronken, waardoor ik nu droog sta. Ik heb alles gedaan wat God verboden heeft. In mijn jonge jaren heb ik ooit heroïne gerookt. En heb LSD en speed gebruikt. Ik ben zelf ook hypocriet, want als mijn zoon gaat gebruiken, zal ik het met lede ogen aanzien."


Fatboy Slim in nieuwe revu 6 oktober 2004
Over invloed van XTC op de britse verkiezingen:
"...XTC is het tegenovergestelde van de waarden van Thatcher. Als jonge mensen eenmaal xtc hadden gebruikt veranderde hun visie. Dachten ze: We moeten aardig tegen elkaar doen. Terwijl ze er normaal een egoïstische levenswijze op na hielden. Die invloed had absoluut invloed op het stemgedrag..."

Interviewer: Straks ga je nog heel puberaal beweren dat het goed is als we karrenvrachten xtc naar Irak sturen in plaats van militairen.
Fatboy: "Dat experiment zou ik zeer aanmoedigen. Nee dit is niet ironisch bedoeld. Xtc doet heel mooie dingen met de menselijke geest. Het heeft in Engeland zelfs geleid tot het verdwijnen van voetbalgeweld..."

Jorinde de Mol – Parool 25 maart 2006
“Sinds 21 november 1999 heb ik geen korrel coke meer gesnoven en geen druppel drank meer gedronken. Ik ben helemaal clean.”
Stond je onder behandeling dat die datum zo in je geheugen gegrift is?
"Heb jij het ook meegemaakt? Met behulp van een praatgroep, Narcotics Anonymous, ben ik ervan afgeraakt. Ik aarzel eerlijk gezegd om dit te vertellen, managers hebben het me altijd afgeraden. Ik ben er niet alleen trots op dat het me gelukt is, maar ik ben er ook van overtuigt geraakt dat iedereen op elk moment in zijn leven het besluit kan nemen de koers radicaal om te gooien en opnieuw te beginnen."

Daphne Bunskoek in Spuiten en Slikken
"Ik heb wel 'ns xtc gebruikt"

Birgit Schuurman in VIVA, juni 2006
Twee jaar geleden heb ik voor het eerst een pilletje genomen, samen met mijn vriend. We waren op Lowlands, hij wilde het graag doen bij de Chemical Brothers. Ik dacht altijd bij drugs: slecht, slecht, slecht. Maar sinds kort volg ik meer mijn hart en minder mijn hoofd. En het grappige was, ik snapte die muziek opeens helemaal. ik haatte altijd house-muziek, ik ben meer van gitaren en zang. Bij optredens van The Darkness en The White Stripes dacht ik juist: flikker op met die gitaren en dat zingen."

3 minuten durend filmpje over Femke Halsema in haar studententijd
Paar weken geleden opgenomen waarin ze o.a. verteld dat ze wel eens een jointje opstak en een keer coke heeft geprobeerd. Ze zegt daarover "coke is lekker en gevaarlijk, dat is zo lekker dat je denkt, dat moet ik nooit meer doen."

Bill Hicks: “You never see positive drugs stories on the news, do you? (…) Always that same LSD story, you’ve all seen it. ‘Young man on acid, thought he could fly, jumped out of a building. What a tragedy.’ What a dick, fuck him! He’s an idiot. If he thought he could fly, why didn’t he take off from the ground first? You don’t see ducks lining up to catch elevators to fly south. They fly from the ground, you moron. Quit ruining it for everybody. He’s a moron; he’s dead, good. We lost a moron, fucking celebrate. (…) How about a positive LSD story? Wouldn’t that be news-worthy, just the once? To base your decision on information rather than scare tactics and superstitions and lies? I think it would be news-worthy. ‘Today, a young man on acid realized that all matter is merely energy condensed to a slow vibration. That we are all one consciousness experiencing itself subjectively. There is no such thing as death, life is only a dream and we’re the imagination of ourselves."

Website met meer drugsconfessions

Kent iemand trouwens die plaat van..

We all live down there ieehieeehiee we all live down there!!

Whahaha idd!

Of was het nou:

-We all live and Die ieeeeeehhhieeeeeuu
-We are defenders ieeehuuuueeehhh
- We are all friendly ieeeehhhuuhuhhhh


Wie o Wie??

Hahaha ge-wel-dig. Ik heb denk aan 40 man daar gevraagd die zin af te maken en ze zeiden allemaal een andere zin haha.

we are in venray ieheieuuh

we are an airplane ieheieuhhhh

Tis in ieder geval een plaat met echt dikke electro sounds erin a la Alter Ego en met een onverstaandbare voice sample....

we all live and die...

ja nu hoor ik et ook....en ik diegene maar uitlachen die mij dat vertelde..

Het is:

"we live in Venray"

...wel een vette plaat overigens..

We live in Venray? Dacht ik et niet!

Luister zelf!

Loesz en de Jelli

Al vier weken ben ik de zelfhulp alcohol online aan het testen. De Jellinek zocht iemand die gedurende 4 weken de zelfhulp alcohol, cannabis of cocaïne wilde doen. Je moet daarbij de rol spelen van iemand die gebruikt en wilt minderen. Bedoeling is dat je inlogt en daarna elke dag invult op welke momenten, de door jou verzonnen persoon, trek krijgt of daadwerkelijk gebruikt.

De bedoeling is om na te gaan of de zelfhulp technisch gezien optimaal werkt en of alle feedback die het programma (in de vorm van resultaten, welkomstteksten, mails) geeft, goed aankomt. Bedoeling is dus ook dat je alles wat je vreemd vindt of niet vindt kloppen opschrijft.

"Zal ik maar gewoon alcohol doen, want blowen doe ik al jaren niet meer". Dat mag. Ik speel gewoon mezelf want zo hoef ik niet al te veel na te denken hoe ik me kan inleven in een of ander persoon. Dat kon. Enfin, ik meld mezelf aan. Verzin wachtwoord. Alcohol!. Hihi. Allereerst moet je je doel bepalen: ik kies voor minderen. Per dag moet je aangeven hoeveel je dan wilt/mag drinken. Ik kies voor een realistische doelstelling: doordeweeks niet drinken, in het weekend 2 hooguit 3. Daarna vul ik naar waarheid elke dag in wat ik heb gedronken, waar ik was, met wie en wat ik daarbij dacht. Trouw vul ik in dat ik best veel trek heb, meestal thuis ben na het werk, en denk: " eentje kan geen kwaad" en "ik voel me tevreden", en "ik ben gezellig aan het eten met vriendinnen en daar hoort een wijntje bij." "Het is weekend" is ook populair. Per week krijg ik een mooi grafiekje met kolommen die flink in het rood uitvallen. Oei, dat was niet zoals ik me voorgenomen had. De week erna ben ik godzijdank ziek, eindelijk een mooi grafiekje. De week daarna heb ik een en al borrels van mijn werk, de laatste week is het helemaal drama: allerlei kerstborrels en etentjes. De uitslag is dan ook deprimerend:

"Jammer, het is u niet gelukt om de doelen te bereiken zoals u bij aanvang van het programma heeft opgesteld. Toch is het doorlopen van het programma zeker niet voor niets geweest. Wellicht heeft u nu veel meer inzicht gekregen in uw drinkgewoontes, met name in uw risicosituaties."

"Misschien is de zelfhulp voor u niet het juiste programma. U kunt ook overwegen een internetbehandeling te volgen. U kunt dan regelmatig chatten met een therapeut. Ook kunt u overwegen u zelf aan te melden bij de Jellinek."

Oeps.




http://www.jellinek.nl/zelfhulp/alcohol/

Unity van de wereld

"Wat doen jullie hier? Zijn jullie antidrugs?" Die vraag wordt heel vaak gesteld als we met ons standje met voorlichtingsmateriaal staan op een of ander feest in Nederland. Unity drugsvoorlichting bestaat alweer 11 jaar. Toen ik mij acht jaar geleden als vrijwilliger aanmeldde bestond unity uit een klein groepje enthousiastelingen die met een flowerpowerachtige tent feestjes afstruinde om jongeren van informatie over alcohol en drugs te voorzien. Mijn eerste feestje zal ik nooit vergeten. Het legendarische moeras van het Amsterdamse bos was het drassige toneel van New Frontier, een soort van mini Innercity, maar dan buiten. De unitytent was een heerlijke chill met een bonte verzameling kussens, je kon strijken (we hadden een heuse strijkplank), er was een raket en twee planeten en ook onze ouderwetse knalroze telefoon was immens populair. Wappie jongeren kregen op een of andere manier altijd telefoon vanuit de andere wereld. Na 11 jaar is er veel veranderd. Unity is gegroeid en bestaat inmiddels niet alleen uit Unity Amsterdam, maar ook uit Unity Brabant, Utrecht, Rotterdam, Den Haag en sinds kort ook Unity Noord-Holland. Ook staan we op feesten door heel Nederland en we hebben een Partyflock feestarchief waar veel flockers jaloers op zijn. De unitystand is inmiddels een strakke, mooi ingerichte stand die op elk feest past. Maar onze boodschap is in al die jaren niet veranderd: de boodschap van harm reduction. Drugs gebruiken is risico nemen, maar als je dan toch wilt gebruiken, zorg dan dat je op de hoogte bent van de risico's (just say know), overal waar te voor staat is niet goed (less is more) en verder hebben we veel prepare en repair tips om zo veilig mogelijk drugs te gebruiken.

Juist die boodschap vinden wij een hele belangrijke boodschap. Wat heeft het voor zin om op feesten partypubliek die vaak toch al onder invloed zijn te zeggen dat ze beter niet kunnen gebruiken? Ook hebben we vaak te horen gekregen dat we jongeren misschien wel op ideeën te brengen, dat we zouden aanzetten tot drugsgebruik. Ik heb vaak jongeren aan onze stand gehad die aangaven geen drugs te gebruiken, maar na enig doorvragen bleken ze wel een biertje te drinken en een jointje te roken, en dus was het maken van onze kennistest altijd weer een aanrader.

De politieke partijen als de Christenunie en het CDA zouden graag zien dat we onze boodschap aanpassen. "Het beste gebruik van drugs is geen gebruik. Dat staat voor het CDA centraal. Het CDA wil een streng drugsbeleid, waarin de nadruk ligt op het voorkomen van drugsgebruik en het genezen van drugsverslaving. Het gedoogbeleid van softdrugs moet worden afgeschaft. Het CDA vindt dat regels en wetten moeten worden nageleefd. Goede voorlichting over drugsgebruik is belangrijk als preventief instrument. De insteek moet altijd zijn dat je van drugs af moet blijven, niet hoe je veilig drugs kunt nemen."

Tja. Jaren en jaren van inzet en ervaring op dancefeesten.. Nee het CDA weet het beter. En dan te bedenken dat het CDA nooit is ingegaan op onze uitnodiging om een keer een kijkje te nemen op een feest.. Daar sta je dan met je goede gedrag. Kan iemand vanuit de andere wereld het CDA even opbellen?

Wat een leven!

"Niet meer normaal ongelofelijk kappe nou dit kan toch niet wat een heeeerlijk superziekelijk gruwelijk moeilijk groeilijk muwelijk fucking weekend dit..jesus als ik die fotos zie man o man o man kriebels overal echt een topweekend! hoooooooooooo nee ik kan geen woorden vinden he, voel me een soort van verliefd ofzo!"


"WAT een locatie en wat een pure vorm van liefde...kheb tranen in me ogen terwijl ik dit schrijf, dit KAN toch niet meer gasten! ow ow ow ow ow wat een genot heeeeeeeerlijk."


"HOLY FOKKING SHIT!!!
Dit kan gewoon echt niet!!! Ik wordt knettergek van dit soort weekenden en van een familie als deze!!!!Ik leef verdomme op een roze wolk!!! Wat was dit weer een ongelooflijk samenzijn!!ik heb zoooo genoten van alles en iedereen!!die lokaties..de muziek..de prachtige mensen..de liefde!! ik kan er gewoon niet bij met mn kop!! ik moet er van huilen..tranen met tuiten!!!!Zal dit sprookje nu echt alleen maar mooier en mooier worden??"


"Moet me eigenlijk schamen dat ik deze afters altijd veroordeeld heb... Nadat ik een beetje gewend was geraakt aan het surrealisme van deze bizarre nacht en ochtend, moet ik concluderen dat het een van de beste nachten van mn leven is geweest. Wat weten jullie een goede sfeer te creëren zeg. Ongelooflijk... Heerlijke muziek, leuke mensen en geen einde. Ik ben overtuigd!"

"Pfffff... echt tot het gaatje! Ben voldaan tot op het bod... ik praat als Katja Schuurman met keelontsteking... ben op... maar wel met een BIG SMILE!! Voor mij mijn VETSTE after ooit!!! Wat VET! Wat een gevoel!! Wat een familie!!!"



www.gastenzondergrenzen.nl

Navigator Gert van Veen

'Nee, ik gebruik geen drugs', zei een vriend pas tegen me, terwijl hij een jointje opstak. Om er meteen aan toe te voegen: 'Behalve dan zo af en toe een pilletje of een lijntje coke. Of een keertje GHB.' 'Geen paddestoelen?' vroeg ik voor de zekerheid nog maar even.. 'Oh, ja, dat is ook altijd wel lachen.'

Mijn vrienden en ik zijn, zoals dat heet, recreatieve druggebruikers. We hebben een drukke baan, werken hard en in het weekend willen we wel eens even los gaan. Tuurlijk. Dat is niet alleen gezond, alles even loslaten, maar we vinden ook dat we dat hebben verdiend na een week van keihard doorbeuken. En daardoor kunnen we – mits we het niet al te bont maken – maandags weer met volle energie verder gaan waar we gebleven waren.

Deze kijk op de dingen is zo verweven met ons leven, dat we bijna zouden vergeten dat we met een deel van datgene wat we tot ons nemen, toch echt de wet overtreden. Of nou ja, dat vindt de wetgever in Nederland. Wíj vinden dat we zelf wel kunnen bepalen wat we doen met ons lijf, zolang we anderen maar niet tot last zijn.
En dat we nogal laconiek omspringen met het begrip drugs, komt omdat we ons bij druggebruikers toch iets heel anders voorstellen. Mensen die niet meer goed functioneren, omdat hun verslaving ze in de houdgreep heeft. Zoals de heroinejunks, die fietsen stelen of staan te bedelen met die versleten smoes dat ze geld voor een treinkaartje nodig hebben. Ook weet ik wat cocaine met een mens kan doen. Zo is ooit alle electronische apparatuur uit mijn huis geroofd door een collega-muzikant die zijn cokeverslaving financierde door in te breken bij vrienden en bekenden.
Ziek natuurlijk, maar dat soort uitwassen hebben niets te maken met de realiteit van alledag: dat een groot deel van de jeugd van tegenwoordig (oftewel het gros van de lezers van deze tekst) recreatief gebruikt zonder dat dat tot problemen leidt. Zoals ook het gezellig een biertje te drinken niet automatisch eindigt in een delirium en/of alcoholverslaving.

Er zijn in weinig landen zo weinig problemen met drugs als in Nederland. En waarom? Omdat de oud-Hollandsche mentaliteit van leven en laten leven, vrijheid en blijheid, maakte dat er in ons land coffeeshops konden bestaan en dat ander druggebruik min of meer werd gedoogd. (Met een pil op zak voor eigen gebruik naar een feest, wat een luxe). Nederland wordt in het buitenland dan wel vaak afgeschilderd als een drugsparadijs, en Amsterdam als een waar Sodom en Gomorrah, maar feit is dat juist door de relaxte manier waarop Nederland omspringt met drugs er hier relatief weinig problemen zijn. Met minder verslaafden en minder doden dan in andere landen met een strenger beleid. Nederland is, vonden internationale hulpverleners altijd, echt goed bezig. Een voorbeeld voor de rest van de wereld.Waarom worden die verworvenheden nu dan opeens verkwanseld? Hoe kan het dat de politie nu opeens bruut komt binnenvallen op feesten en mensen van de dansvloer plukt? En ook nog eens heel willekeurig, alsof we niet in een vrij land maar in een politiestaat leven?

Welnu, dat is de politiek. En nog niet eens de Nederlandse, al helpt het bepaald niet dat Balkenende ons land bestuurt, maar vooral de Amerikaanse. Bush en zijn regering voeren in eigen land al jarenlang een kansloze 'War on drugs' en vinden dat andere landen de harde Amerikaanse lijn ook zouden moeten volgen. En Balkenende doet wat de grote Amerikaanse broer beveelt: hij laat politie en justitie nu harder optreden dan voorheen.

Het is overigens allemaal politieke blabla, want hoe hard Amerika ook al jaren probeert op te treden, de problemen met verslaafden in de USA zijn vele malen groter dan die in Nederland. Want dat is een van de dingen die internationale hulpverlenende instanties in de afgelopen decennia wel hebben geleerd: repressie leidt helemaal niet tot minder druggebruik. Integendeel zelfs. Daarom hanteren Nederlandse instanties als Unity ook een heel pragmatisch, realistisch beleid. In plaats van de kop in het zand te steken ('drugs zijn slecht!'), zeggen ze: 'gebruikt wordt er toch, dan kunnen we beter proberen (onder andere door voorlichting) alles in zo goed mogelijke banen te leiden.'

Dat hele beleid, en alles wat we in Nederland hebben opgebouwd, staat nu op de tocht. Dat is een slechte zaak. Want zo wordt er zo'n dertig jaar kennis en ervaring door de plee gespoeld. En zijn we weer terug bij het stenen tijdperk. En verdwijnen we met zijn allen in de illegale underground. Niet dat het daar niet gezellig is, maar toch.
Het blijft schrijnend dat de politiek, die zich er toch op laat voorstaan te handelen in mijn beste persoonlijke belang, keer op keer dingen beslist die in gaan tegen alles waar ik zelf met hart en ziel in geloof. En er kennelijk compleet andere normen en waarden op na houdt – zelfs al komen onze premier en ik uit precies hetzelfde strenge Gereformeerde milieu.

www.tolerantie.nu

House the way of living

Een tanker vaart langs. De hekgolven veroorzaken een trilling in het schip waarin ik mij bevind. Mensen vallen om, maar de muziek gaat door. Reeds een aantal uren geniet ik van de allerbeste geluiden die de hedendaagse technomuziek te bieden heeft. Het tikkende geluid van de Hi-Hats blijft tot in den eeuwigheid doorgaan, de synths hypnotiseren mij en na een korte pauze weet ook de bass zich wederom een weg tussen het orgasme aan geluiden te banen. Ik weet zeker dat toen de oermensen de knuppel hadden uitgevonden, dit het eerste geluid was dat zij creëerden. Ik doe mijn ogen open en kijk recht in het gezicht van David, een oud-collega. David is een jongen waarmee ik tijdens mijn vorige loopbaan het minst gesproken heb van al mijn collega's, maar nu is hij mijn allerbeste vriend. David glimlacht, David knikt, sluit zijn ogen en steekt een hand in de lucht. We zijn beiden verrast door elkanders aanwezigheid. We begrijpen elkaar, want we delen dezelfde passie.

Ik zat vroeger op een gymnasium, het beste van het land zeggen velen. Een school waar je werd gestimuleerd vooral jezelf te zijn, een school waar je geen vast stramien werd opgelegd. Jaren heb ik gedacht dat ik beter naar een "normale" school had moeten gaan, waar mij duidelijk zou zijn gemaakt dat ik niets voorstelde en hard zou moeten werken om iets te bereiken. Dat iets was nou precies het gene dat op mijn gymnasium vervloekt werd: Huisje, boompje, beestje. God! Wat werd ik later jaloers op die mensen die snel afstudeerden en huis, boom en beest op de kop tikten, terwijl ik en mijn gymnasiummaatjes zuur, depressief en doelloos vat op het leven probeerden te krijgen. Och! Had ik maar een vieze, vlassige mat haar in mijn nek, een grote bek, een zusje genaamd Mandolein, een werkster, een overhemd, units en een dikgevulde portemonnee vol met centen verdiend in mijn eigen zaak. Wat mijn zaken zouden zijn, zou niet uitmaken. Overdrijven is kunst en alleen maar zeggen dat je je eigen zaak heb, is dan ook voldoende voor een spijkerdichte sociale identiteit binnen die kringen.

De boot schommelt verder. Het is inmiddels vier uur en ik ga kapot aan de muziek. Intellectual Techno noemen ze het. Een Dj met de florisante naam "man zonder schaduw" betreedt het podium en weet mij naar nog hogere hoogten te brengen. Polysynths, monosynths en meer en meer Bass bereiken mijn hippocampus. (Voor de nieuwkomers: wacht in ieder geval tot 1m20 en je hebt een heeeeeel klein idee van wat ik bedoel.



Jarenlang probeerde ik mijn weg te vinden binnen de vele subculturen die Amsterdam rijk is. Ik heb gehangen met de echte Amsterdammers, die op de een of andere manier altijd boven je proberen te staan door met allerhande, ongevraagde adviezen op de proppen te komen. Het feit dat ieder advies begint met: "Neem van mij aan! Begin nooit aan....." verklaart altijd binnen zeven woordjes alle rimpels, gaatjes en putten in respectievelijk hun uiterlijk en geheugen. Ik heb gehangen met de kunstzinnigen, geluisterd naar hun oersaaie verhalen, gekeken naar toneelstukken vol met rondspartelende, naakte method-acteurs en "gefilosofeerd" over het iets dat er is (kots). Ik heb gehangen met de zogenaamde muffe toeristen, waarvan het altijd lijkt alsof ze hun grootmoeders vloerkleed als jurk gebruiken en zoveel joints roken dat ze nooit eten. De muffins wisten mij ook altijd te vertellen dat Amsterdam het beste oord op aarde was en dat ik maar niet moest proberen om naar één van hun landen te emigreren, omdat het daar een levende hel was. Des te kutter dus als je je niet senang voelt in Amsterdam.

Waarom had ik toch nooit definitief voor het kakleven gekozen? Ik had alles mee. Ik droeg ralph-lauren shirts met een kekke Kaki-broek eronder, had vassig haar dat best door had kunnen groeien tot mijn nek en was ook nog eens aardig dik. Waarom heb ik niet gekozen voor dat lekkere veilige wereldje in het noorden van Den Haag, ver weg van het schorum, trouwen met een Marie-Louise, vervolgens een zoon (Frederik) en een dochter (Ferial) klaarwippen om verder de rest van mijn leven een ton euro's te verdienen en zeggen dat ik twee ton verdien. Waarom moest ik zonodig denken dat er meer in het leven zat? Waarom was ik niet gewoon tevreden met het oppervlakkige, doch belonende leventje dat mij kant en klaar aangeboden werd. Waarom had ik toch altijd dat onbehaaglijke gevoel dat dat leven fout was?

Het is inmiddels acht uur 's-ochtends. De muziek raast door mijn lichaam en vrienden omringen mij. Echte vrienden. Vriendschap die zo sterk is dat lange gesprekken niet eens nodig zijn. Eén blik is voldoende om te zien dat die persoon, vuilnisman of advocaat, dezelfde passie deelt als jij. Een passie die je nooit had kunnen vinden als jou niet was gestimuleerd je eigen weg te volgen vroeger. Een passie die ervoor zorgt dat bepaalde mensen, mijn subcultuur, in het weekend tot laat samenkomen om te genieten van de personificatie van deze tijd en generatie. DIT is noodzaak, DIT is wat telt en niemand gaat mij dit ooit afpakken. Het ultieme geluk wordt gevonden.

De Dj besluit tot een laatste toegift. Zijn keus is Das model van Kraftwerk, een 25 jaar oud nummer in een modern jasje en van mijn vaders favoriete band uit zijn jeugd. Ik kan de tranen nog net bedwingen en kijk nog eens tevreden om me heen. Naar mijn lotgenoten, mijn vrienden. Ergens ver weg in Amsterdam liggen mensen hun roes uit te slapen en hun burn-out af te wachten. Het is zondagochtend en ik sta op een technofeest op een boot in Amsterdam Noord, omringd door goede vrienden, allerhande blije mensen en ik heb het volledig onder controle. Die ene jongen die superstrak, kotsend en in paniek langs mij komt lopen is te vroeg begonnen aan dit avontuur. Hij kon het geluk niet aan. Mozes kwam immers ook met een grijze baard de tempelberg aflopen na zijn openbaring.

De elektronische geluidjes weerspiegelen het gevoel van mijn generatie. Wij hebben geen grote tegenslagen gehad, geen oorlogen. Iedereen is slechts een nummer en niets meer, maar wij zijn er trots op. Wij gaan straks tevreden de nieuwe week in, doen ons werk, schrijven onze papers en kijken weer uit naar het volgende weekend. We zijn onoverwinnelijk. Onaantastbaar.

This is my church
God is a DJ

http://klaasjacob.hyves.nl/blog/1473142/Das_boot/UUj_/