Luna heeft behoefte aan drugs

Ik voelde me sereen vandaag. Eigenlijk al een paar weken. Het maakt me allemaal niet zo veel uit. Ik voel me niet zo opgefokt. Ik ben de rust zelve. Ik begin burgerlijke gevoelens te kweken. Zo heb ik vorige week een overdosis Harry Potter gehad; twee boeken gelezen en de film gezien. Zo ben ik naar mijn ouders én naar mijn schoonfamilie geweest. Zo ben ik niet meegegaan naar Earth in de Melkweg en ook niet meegegaan naar Faithless, terwijl ik wel kaartjes had. Zo heb ik de laatste tijd meer dan 8 uur per dag geslapen. Zo heb ik een nette grijze broek met een zwarte coltrui gekocht. En zo heb ik een huis gekocht. Maar het dieptepunt van mijn gezonde bestaan had ik deze avond; ik stond een vers sapjes met mango en banaan te creëren in de nieuwe blender die ik van mijn ouders heb gekregen voor m'n verjaardag. Een blender! En het erge is; die had ik op m'n verlanglijstje staan! Dit niet normale gedrag is zeer gemakkelijk te verklaren; het gif is uit mijn lichaam. Ik heb al meer dan een maand geen drugs gebruikt, rustig aan gedaan met alcohol en veel geslapen. Maar ik ben mezelf niet meer. M'n hele zelfbeeld gaat naar de klote op deze manier. "Drugs is troep. Don't fuck with your body and brain", las ik net in een reactie op deze site. Nee, met een slager discussiëren over hoe je nou een ribkarbonaadje moet bakken, dat is goed voor je geest. Om het over Harry Potter, blenders, zwarte coltruien en hypotheken nog niet eens te hebben.

Met dank aan Luna van www.maanisch.com